Zapraszamy do zapoznania się ze sprawozdaniem z badań zamieszczonym w załącznikach do niniejszejgo artykułu.

Podczas dwóch sezonów badań archeologicznych na stanowisku Siemirowice 38 potwierdzono funkcjonowanie cmentarzyska z epoki neolitu. Budowlę w kształcie kamiennego trapezu postawiono w czasach kultury pucharów lejkowatych, datowanej względnie na pomorzu na okres połowy czwartego tysiąclecia bc (przed Chrystusem). Nie odnaleziono pochówku, natomiast odnotowano we wnętrzu grobowca liczny materiał zabytkowy w postaci fragmentów naczyń ceramicznych kultury pucharów lejkowatych, narzędzi krzemiennych, oraz żaren kamiennych. Ponadto odkryto komorę grobową z korytarzem w formie niewielkiej skrzyni kamiennej pierwotnie zakrytej głazami stropowymi z neolitycznej kultury amfor kulistych odpowiadającej czasom na pomorzu ok. 3300 -2900 bc, zawierającą w swym wnętrzu zachowaną w całości amforę kulistą będącą darem grobowym zmarłego. Szczątki zmarłego nie zachowały się. Ponadto odkryto liczny materiał ruchomy KAK w postaci fragmentów naczyń ceramicznych, ozdoby z bursztynu (paciorki) oraz narzędzia krzemienne (siekierka, wiór). W części centralnej trapezu pod brukiem kamiennym znaleziono grób z niezachowanymi szczątkami, z darem grobowym w formie nieokreślonego pochodzenia naczynia oraz kilkoma narzędziami krzemiennymi. Badania glebowe na poziom fosforu wewnątrz grobu potwierdziły istnienie pochówku, jednak obecnie nie jest możliwe określenie czy ludzkiego czy zwierzęcego, oraz jego przynależności kulturowej. Ze względu na technologię wykonania naczynia na obecnym etapie badań można domniemywać, że mamy tu do czynienia z lokalnym odłamem społeczności KAK, jednak nie jest teraz to jeszcze pewne. W czasie dwuletnich badań odkryto ponadto ślady bytowania w tym miejscu społeczności z wczesnej epoki brązu i kultury łużyckiej ( fragmenty naczyń) . Ponadto dzięki badaniom izotopów węgla C14 z palenisk w okolicy komory grobowej potwierdzono ślady niszczenia grobowca w XIX wieku. Materiał pozyskany z wykopalisk poddany zostanie w najbliższej przyszłości kolejnym badaniom wykonanym przez specjalistów od ceramiki naczyniowej, krzemieniarstwa, bursztyniarstwa, gleboznastwa i innych.

Stanowisko Siemirowice 38 ob. AZP 11-35/57 zlokalizowane jest na obszarze leśnym w sąsiedztwie wsi Siemirowice położonej w woj. pomorskim, pow. lęborski gm. Cewice. w lasach Nadleśnictwa Cewice, Leśnictwa Cewice, nr działki 540, współrzędne: N: 54°23'29.98" E: 17°44'08.69", w odległości ok. 1,6 km na SW od Siemirowic i 1,67 na S od rzeki Bukowina, dopływie Łupawy, na terenie poza dolinnym, płaskim.

Obszar badań został ręcznie oczyszczony i zadokumentowany za pomocą fotografii cyfrowej, rysunku technicznego oraz dokumentacji opisowej. Powierzchnia badanego obszaru na stan. Siemirowice 38 w latach 2022/2023 wyniosła łącznie 2,17 ara (2170 m2). Teren badań został powiększony w II sezonie o 0,36 ar (36 m2) w części NW oraz o 0,18 ara (18 m2) w części SW. Spowodowane to było koniecznością uchwycenia wierzchołka (ogona) grobowca megalitycznego w części NW oraz sprawdzenie konstrukcji kamiennej domniemanego kurhanu poprzez poszerzenie wykopu w części SW. Obszar wykopu podzielony został na sektory 10 x 10 m oznaczone jako ar 1, ar 2 i ar 3. W obrębie wyżej wymienionych sektorów wydzielono ćwiartki arowe oznaczone jako ćwiartki a,b,c,d, o wymiarach 5x5 m. Pozostawiono w roku 2022 dwa poprzeczne świadki profilowe o wymiarach 0,5 x 9 m.

W trakcie dwóch sezonów badań odkryto konstrukcję kamienno - ziemną w formie trapezu, stanowiącą grobowiec główny. Ustawiona jest ona wzdłuż osi SE - NW czoło – wierzchołek. Składa się z kamiennej obstawy czołowej, wierzchołka i dwóch obstaw bocznych. Wszystkie obstawy złożone są z kamieni różnych wielkości, przy czym największe w części czołowej. Wnętrze wypełnia nasyp kamienno - ziemny, oraz inne obiekty takie jak: komora grobowa, grób kamienny, palenisko, jama, ślad orki , oraz materiał ruchomy związany z funkcjonowaniem i użytkowaniem grobowca. Wymiary megalitu zawierają się w rozmiarze: długość 21,5 m, szerokość czoła 7,5 m, szerokość wierzchołka 4,5 m. Nasyp megalitu jest w większości zniwelowany, a jego wysokość nie przekracza 0,5 metra. Konstrukcja i forma grobowca należy do typowych form megalitycznych z czasów neolitu i tzw. kultury pucharów lejkowatych, zaliczana do grupy łupawskiej KPL.